Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

dissidet miles T

  • 1 dissideo

    dissidĕo, ēre, sēdi, sessum [dis + sedeo] - intr. - [st2]1 [-] être séparé, être éloigné, être inégal. [st2]2 [-] être désuni, être en désaccord, être en opposition, être en guerre. [st2]3 [-] différer de (en parl. des choses).    - ab (cum) aliquo dissidere: être brouillé avec qqn, ne pas s'accorder avec qqn.    - dissidet miles, Tac.: le soldat se révolte.
    * * *
    dissidĕo, ēre, sēdi, sessum [dis + sedeo] - intr. - [st2]1 [-] être séparé, être éloigné, être inégal. [st2]2 [-] être désuni, être en désaccord, être en opposition, être en guerre. [st2]3 [-] différer de (en parl. des choses).    - ab (cum) aliquo dissidere: être brouillé avec qqn, ne pas s'accorder avec qqn.    - dissidet miles, Tac.: le soldat se révolte.
    * * *
        Dissideo, dissides, pen. corr. dissedi, pen. prod. dissessum, dissidere. Plaut. Estre en different et discord avec un autre, Discorder avec luy, Disconvenir.
    \
        Capitali odio a Q. Pompeio dissidet. Cic. Il ha haine mortelle avec Pompee.
    \
        A veri fide dissidere. Ouid. Quand une chose n'est point croyable ne vraisemblable.
    \
        Dissidere, ad inanimata translatum. Plin. Adamas dissidet cum magnete lapide. Ont haine l'un contre l'autre.
    \
        Quercus et olea tam pertinaci odio dissident, etc. Plin. Sont tant discordantes et contraires.

    Dictionarium latinogallicum > dissideo

  • 2 dissideo

    dis-sĭdĕo, ēdi, essum, 2, v. n. [sedeo], to sit apart, to be remote from, to be divided, separated.
    I.
    Lit. (only poet. and very rare):

    quantum Hypanis dissidet Eridano,

    Prop. 1, 12, 4: sceptris nostris, *Verg. A. 7, 370:

    ab omni dissidet turba procul Laïus,

    Sen. Oed. 618; Sil. 7, 736.—Far more freq. and class.,
    II.
    Trop., to be at variance, to disagree, to think differently. —Constr. with ab, cum, inter se, or absol.
    (α).
    With ab:

    nullam esse gentem tam dissidentem a populo Romano odio quodam atque discidio,

    Cic. Balb. 13, 30; cf. id. Verr. 2, 5, 71; id. Lael. 1, 2:

    a senatu,

    id. Brut. 62, 223:

    a tribuno plebis (consules),

    id. Sest. 19, 44:

    a Pompeio in tantis rebus,

    id. Att. 7, 6, 2:

    a nobis (altera pars senatus),

    id. Rep. 1, 19 et saep.:

    non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere,

    id. Fin. 4, 1, 2; cf. id. ib. 4, 2, 3:

    animus a se ipse dissidens secumque discordans,

    id. ib. 1, 18, 58:

    Archytas iracundiam, videlicet dissidentem a ratione, seditionem quandam animi vere dicebat,

    id. Rep. 1, 38; cf. id. Off. 2, 2, 8:

    ab ingenio matris,

    Ov. H. 7, 36 et saep.—
    (β).
    With inter se:

    leviter inter se dissident,

    Cic. Att. 1, 13, 2:

    cupiditates in animis inclusae inter se dissident atque discordant,

    id. Fin. 1, 13, 44; cf. id. N. D. 1, 2 fin.
    (γ).
    With cum:

    cum Cleanthe, doctore suo, quam multis rebus Chrysippus dissidet,

    Cic. Ac. 2, 47, 143; cf.:

    non cum homine, sed cum causa,

    id. Phil. 11, 6, 15.—
    * (δ).
    With dat.:

    virtus dissidens plebi,

    Hor. C. 2, 2, 18.—
    (ε).
    With abl. manner:

    ex quo facile intellectu est verbis eos, non re dissidere,

    Cic. Fat. 19, 44:

    capitali odio,

    id. Lael. 1, 2.—
    (ζ).
    Absol.:

    de qua (definitione summi boni) qui dissident, de omni vitae ratione dissident,

    Cic. Ac. 2, 43, 132; id. Leg. 1, 20, 53 (opp. congruae):

    cum Julia primo concorditer et amore mutuo vixit, mox dissedit,

    he fell out with her, Suet. Tib. 7:

    Medus dissidet armis,

    Hor. C. 3, 8, 20; cf.:

    dissidet miles,

    Tac. A. 1, 46:

    dissident olores et aquilae,

    live at enmity, Plin. 10, 74, 95, § 203 et saep.:

    spes incesserat dissidere hostem in Arminium ac Segestem,

    i. e. were divided into two factions, that of Arminius and Segestes, Tac. A. 1, 55.— Pass. impers.:

    histriones, propter quos dissidebatur,

    Suet. Tib. 37.—
    B.
    Of inanimate and abstract subjects in gen., to be unlike, dissimilar, different, various; to differ, disagree.
    (α).
    With a:

    nostra non multum a Peripateticis dissidentia,

    Cic. Off. 1, 1, 2; cf.: scriptum a sententia, id. de Or. 1, 31, 140:

    gestus a voce,

    Quint. 11, 3, 165 al. —
    (β).
    With cum:

    voluntas scriptoris cum scripto,

    Auct. Her. 2, 9, 1:

    verba cum sententia scriptoris,

    Cic. Inv. 1, 13 init.
    (γ).
    Absol.:

    si inaequalitate dissident (supercilia),

    Quint. 11, 3, 79:

    supercilia dissidentia (opp. constricta),

    id. 1, 11, 10; cf.:

    si toga dissidet impar,

    i. e. sits uneven, one-sided, Hor. Ep. 1, 1, 96 (cf. the opp. aequaliter sedet, Quint. 11, 3, 141):

    si duo haec verba idem significant, neque ulla re aliqua dissident,

    Gell. 13, 24, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > dissideo

  • 3 dissideo

    dis-sideo, sēdī, (sessum), ēre [ sedeo ]
    1) быть вдали, отстоять, находиться далеко (ab omni turbā Sen; Eridăno Prp — dat.)
    2) не согласоваться, быть несогласным, расходиться (inter se, cum и ab aliquo C; alicui H; verbis, non re C)
    humiles laborant, ubi potentes dissĭdent Ph — плохо приходится простому народу, когда сильные заспорят между собою
    3) отличаться ( nostra non dissident a Peripateticis C); противоречить (scriptum dissĭdet a sententia C; sensus dissidentes Nep)
    4) восставать, бунтовать ( dissidet miles T)

    Латинско-русский словарь > dissideo

  • 4 impar

    im-pār, paris (in u. par), I) ungleich, ungerade, der Länge, Zahl u. Zeitdauer nach (Ggstz. par, aequalis), a) eig.: mensae pes, Ov.: si toga dissidet impar, sich schief zieht, Hor.: stellarum numerus par an impar sit, nescitur, Cic.: par et impar ludere, Gerade u. Ungerade, Hor. u. Aug. bei Suet.: modi impares, Hexameter u. Pentameter, Ov.: numeri impares an aequales, Cic. – b) übtr., ungleich, ungleichartig, verschieden, clamor, Liv.: benevolentia, Cic.: m. Genet., formae et animi (in) Hor. – II) insbes., einem andern den Kräften usw. nach ungleich, nicht gewachsen, 1) im allg.: a) eig.: ceteris maior, tibi miles impar, Hor.: impar nimio ardori civium, Tac.: Thraex impar munerario, Suet.: infelix puer atque impar congressus Achilli, Verg.: velut impar dolori, unterliegend, Suet.: impar honoribus, Suet. – m. Abl. resp., impares numero, Tac.: omni parte virium impar, Liv.: nec facies impar nobilitate, Ov. – b) übtr.: v. dem, worin man nicht gewachsen ist, ungleich, pugna, Verg.: certamen, Ov. – mit folg. Infin., tangi impar, nicht könnend usw., Gratt. cyn. 61. – 2) nicht ebenbürtig, maternum genus impar, Tac.: materno genere impar, Sall.: quia iuncta impari esset, Liv.: Tiberium spreverat ut imparem, Tac.: aequat omnes cinis; impares nascimur, pares morimur, Sen. – / Abl. Sing. gew. impari; doch auch (des Metrums wegen) impare, Verg. ecl. 8, 75. Ps. Verg. Cir. 372. Lucan. 7, 682.

    lateinisch-deutsches > impar

  • 5 impar

    im-pār, paris (in u. par), I) ungleich, ungerade, der Länge, Zahl u. Zeitdauer nach (Ggstz. par, aequalis), a) eig.: mensae pes, Ov.: si toga dissidet impar, sich schief zieht, Hor.: stellarum numerus par an impar sit, nescitur, Cic.: par et impar ludere, Gerade u. Ungerade, Hor. u. Aug. bei Suet.: modi impares, Hexameter u. Pentameter, Ov.: numeri impares an aequales, Cic. – b) übtr., ungleich, ungleichartig, verschieden, clamor, Liv.: benevolentia, Cic.: m. Genet., formae et animi (in) Hor. – II) insbes., einem andern den Kräften usw. nach ungleich, nicht gewachsen, 1) im allg.: a) eig.: ceteris maior, tibi miles impar, Hor.: impar nimio ardori civium, Tac.: Thraex impar munerario, Suet.: infelix puer atque impar congressus Achilli, Verg.: velut impar dolori, unterliegend, Suet.: impar honoribus, Suet. – m. Abl. resp., impares numero, Tac.: omni parte virium impar, Liv.: nec facies impar nobilitate, Ov. – b) übtr.: v. dem, worin man nicht gewachsen ist, ungleich, pugna, Verg.: certamen, Ov. – mit folg. Infin., tangi impar, nicht könnend usw., Gratt. cyn. 61. – 2) nicht ebenbürtig, maternum genus impar, Tac.: materno genere impar, Sall.: quia iuncta impari esset, Liv.: Tiberium spreverat ut imparem, Tac.: aequat omnes cinis; impares nascimur, pares morimur, Sen. – Abl. Sing. gew. impari; doch auch (des Metrums wegen) impare,
    ————
    Verg. ecl. 8, 75. Ps. Verg. Cir. 372. Lucan. 7, 682.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > impar

  • 6 impar

    impar ( inp-), ăris ( abl. sing. impari;

    but, metri grat., impare,

    Verg. E. 8, 75; id. Cir. 372; gen. plur. imparium, Cels. 3, 4 al.), adj. [2. in-par], uneven, unequal, dissimilar in number or quality (cf. dispar, dissimilis).
    I.
    In gen. (class.):

    stellarum numerus par an impar sit, nescitur,

    Cic. Ac. 2, 10, 32:

    congressus impari numero,

    Caes. B. C. 1, 40, 6; 1, 47, 3:

    numero deus impare gaudet,

    Verg. E. 8, 75 Serv.; cf.: imparem numerum antiqui prosperiorem hominibus esse crediderunt, Paul. ex Fest. p. 109 Müll.:

    (sonus) intervallis conjunctus imparibus,

    Cic. Rep. 6, 18; cf. Lucr. 5, 683:

    qui Musas amat impares,

    Hor. C. 3, 19, 13:

    imparibus carmina facta modis,

    i. e. hexameters and pentameters, Ov. Tr. 2, 220: impares tibiae numero foraminum discretae, Paul. ex Fest. p. 109 Müll.:

    ludere par impar,

    even or odd, Hor. S. 2, 3, 248: mensae erat pes tertius impar:

    Testa parem fecit,

    Ov. M. 8, 662:

    formae atque animi,

    Hor. C. 1, 33, 11; cf.

    formae,

    id. S. 2, 2, 30:

    si toga dissidet impar, Rides,

    uneven, awry, id. Ep. 1, 1, 96:

    acer coloribus impar,

    i. e. partycolored, Ov. M. 10, 95:

    quos quidem ego ambo unice diligo: sed in Marco benevolentia impari,

    Cic. Fam. 5, 8, 4:

    leges,

    Quint. 7, 7, 6:

    ad exhortationem praecipue valent imparia,

    id. 5, 11, 10.—
    (β).
    With dat.:

    nil fuit umquam sic impar sibi,

    Hor. S. 1, 3, 19.—
    II.
    In partic. (with the accessory notion of smaller, inferior), unequal to, not a match for, unable to cope with a thing; inferior, weaker (so perh. not till after the Aug. period).
    (α).
    With dat.:

    Phthius Achilles, Ceteris major, tibi (Apollini) miles impar,

    Hor. C. 4, 6, 5; Suet. Dom. 10:

    derepente velut impar dolori congemuit,

    unable to support his grief, Suet. Tib. 23:

    muliebre corpus impar dolori,

    Tac. A. 15, 57; cf.:

    senex et levissimis quoque curis impar,

    id. ib. 14, 54:

    Pygmaeus bellator impar hosti,

    Juv. 13, 169:

    optimatium conspirationi,

    Suet. Caes. 15:

    militum ardori,

    id. Oth. 9:

    bello,

    Tac. H. 1, 74:

    sumptui,

    Dig. 3, 5, 9:

    impar tantis honoribus,

    Suet. Tib. 67.—
    (β).
    With abl. specif. (not ante-Aug.):

    sed viribus impar,

    Ov. M. 5, 610; cf.:

    par audaciā Romanus, consilio et viribus impar,

    Liv. 27, 1, 7:

    omni parte virium impar,

    id. 22, 15, 9:

    nec facies impar nobilitate fuit,

    Ov. F. 4, 306:

    Batavi impares numero,

    Tac. H. 4, 20:

    obsessi et impares et aqua ciboque defecti,

    Quint. 3, 8, 23.—
    (γ).
    Absol.:

    juncta impari,

    to an inferior in rank, Liv. 6, 34, 9; cf.:

    pater consularis, avus praetorius, maternum genus impar,

    Tac. H. 2, 50:

    Julia Tiberium spreverat ut imparem,

    not her equal in birth, id. ib. 1, 53:

    simul odiorum invidiaeque erga Fabium Valentem admonebatur, ut inpar apud Vitellium gratiam viresque apud novum principem pararet,

    id. ib. 2, 99.—
    B.
    Inequitable, unjust:

    videbam quam inpar esset sors, cum ille vobis bellum pararet, vos ei securam pacem praestaretis,

    Liv. 42, 13, 5.—
    C.
    Poet. transf., unequal, i. e. beyond one's strength, which one is not a match for:

    judice sub Tmolo certamen venit ad impar,

    to the unequal strife, Ov. M. 11, 156:

    pugna,

    Verg. A. 12, 216; cf.:

    imparibus certare,

    Hor. Epod. 11, 18.—
    (β).
    With inf.:

    magnum opus et tangi nisi cura vincitur impar,

    Grat. Cyn. 61.—
    * Adv.: impărĭter, unequally:

    versibus impariter junctis,

    i. e. in hexameters and pentameters, Hor. A. P. 75.

    Lewis & Short latin dictionary > impar

  • 7 inpar

    impar ( inp-), ăris ( abl. sing. impari;

    but, metri grat., impare,

    Verg. E. 8, 75; id. Cir. 372; gen. plur. imparium, Cels. 3, 4 al.), adj. [2. in-par], uneven, unequal, dissimilar in number or quality (cf. dispar, dissimilis).
    I.
    In gen. (class.):

    stellarum numerus par an impar sit, nescitur,

    Cic. Ac. 2, 10, 32:

    congressus impari numero,

    Caes. B. C. 1, 40, 6; 1, 47, 3:

    numero deus impare gaudet,

    Verg. E. 8, 75 Serv.; cf.: imparem numerum antiqui prosperiorem hominibus esse crediderunt, Paul. ex Fest. p. 109 Müll.:

    (sonus) intervallis conjunctus imparibus,

    Cic. Rep. 6, 18; cf. Lucr. 5, 683:

    qui Musas amat impares,

    Hor. C. 3, 19, 13:

    imparibus carmina facta modis,

    i. e. hexameters and pentameters, Ov. Tr. 2, 220: impares tibiae numero foraminum discretae, Paul. ex Fest. p. 109 Müll.:

    ludere par impar,

    even or odd, Hor. S. 2, 3, 248: mensae erat pes tertius impar:

    Testa parem fecit,

    Ov. M. 8, 662:

    formae atque animi,

    Hor. C. 1, 33, 11; cf.

    formae,

    id. S. 2, 2, 30:

    si toga dissidet impar, Rides,

    uneven, awry, id. Ep. 1, 1, 96:

    acer coloribus impar,

    i. e. partycolored, Ov. M. 10, 95:

    quos quidem ego ambo unice diligo: sed in Marco benevolentia impari,

    Cic. Fam. 5, 8, 4:

    leges,

    Quint. 7, 7, 6:

    ad exhortationem praecipue valent imparia,

    id. 5, 11, 10.—
    (β).
    With dat.:

    nil fuit umquam sic impar sibi,

    Hor. S. 1, 3, 19.—
    II.
    In partic. (with the accessory notion of smaller, inferior), unequal to, not a match for, unable to cope with a thing; inferior, weaker (so perh. not till after the Aug. period).
    (α).
    With dat.:

    Phthius Achilles, Ceteris major, tibi (Apollini) miles impar,

    Hor. C. 4, 6, 5; Suet. Dom. 10:

    derepente velut impar dolori congemuit,

    unable to support his grief, Suet. Tib. 23:

    muliebre corpus impar dolori,

    Tac. A. 15, 57; cf.:

    senex et levissimis quoque curis impar,

    id. ib. 14, 54:

    Pygmaeus bellator impar hosti,

    Juv. 13, 169:

    optimatium conspirationi,

    Suet. Caes. 15:

    militum ardori,

    id. Oth. 9:

    bello,

    Tac. H. 1, 74:

    sumptui,

    Dig. 3, 5, 9:

    impar tantis honoribus,

    Suet. Tib. 67.—
    (β).
    With abl. specif. (not ante-Aug.):

    sed viribus impar,

    Ov. M. 5, 610; cf.:

    par audaciā Romanus, consilio et viribus impar,

    Liv. 27, 1, 7:

    omni parte virium impar,

    id. 22, 15, 9:

    nec facies impar nobilitate fuit,

    Ov. F. 4, 306:

    Batavi impares numero,

    Tac. H. 4, 20:

    obsessi et impares et aqua ciboque defecti,

    Quint. 3, 8, 23.—
    (γ).
    Absol.:

    juncta impari,

    to an inferior in rank, Liv. 6, 34, 9; cf.:

    pater consularis, avus praetorius, maternum genus impar,

    Tac. H. 2, 50:

    Julia Tiberium spreverat ut imparem,

    not her equal in birth, id. ib. 1, 53:

    simul odiorum invidiaeque erga Fabium Valentem admonebatur, ut inpar apud Vitellium gratiam viresque apud novum principem pararet,

    id. ib. 2, 99.—
    B.
    Inequitable, unjust:

    videbam quam inpar esset sors, cum ille vobis bellum pararet, vos ei securam pacem praestaretis,

    Liv. 42, 13, 5.—
    C.
    Poet. transf., unequal, i. e. beyond one's strength, which one is not a match for:

    judice sub Tmolo certamen venit ad impar,

    to the unequal strife, Ov. M. 11, 156:

    pugna,

    Verg. A. 12, 216; cf.:

    imparibus certare,

    Hor. Epod. 11, 18.—
    (β).
    With inf.:

    magnum opus et tangi nisi cura vincitur impar,

    Grat. Cyn. 61.—
    * Adv.: impărĭter, unequally:

    versibus impariter junctis,

    i. e. in hexameters and pentameters, Hor. A. P. 75.

    Lewis & Short latin dictionary > inpar

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»